مجد همگر
شمارهٔ ۳۷۵
۱
در دیده ز گلزار رخت خار بماند
بر جان ز جفات بار آزار بماند
۲
آن دل که به ناله کوه را خون می کرد
خون گشت و نماند و ناله زار بماند
نظرات