مجد همگر
شمارهٔ ۳۷۷
۱
نه ابر به چشم اشکبارم ماند
نه رعد به ناله های زارم ماند
۲
در کار خود و جهانیان می نگرم
هم کار من خسته به کارم ماند
نظرات