مجد همگر
شمارهٔ ۴۰۸
۱
ظلم است کز اوست عقل و دین ناخشنود
گر کوه کند ظلم نگون گردد زود
۲
از خرمن ماه بردماند آتش
وز چهره خورشید برانگیزد دود
نظرات