مجد همگر
شمارهٔ ۴۷۶
۱
چون روی نمود بخت و وصل آمد ساز
در عیش و طرب گرای و کمتر کن ناز
۲
بس روز مرا بود بدین شب امید
بس شب که مرا بود بدین روی نیاز
نظرات