مجد همگر
شمارهٔ ۵۴
۱
تا دست قضا بر سرمن آتش بیخت
آب مژه از دیده من سیل انگیخت
۲
خواهم که شود ریخته در خاک تنم
کآن تازه گل از باد اجل زود بریخت
نظرات