مجد همگر
شمارهٔ ۷۶
۱
محرومی وصل تو دل و جانم کاست
شد طبع کژت به رغم من با همه راست
۲
روزی که امید از تو به یکره ببرم
عذرم به هزار سال نتوانی خواست
نظرات