حزین لاهیجی
شمارهٔ ۴۱
۱
هرگز نرسد رشحهٔ کامی به لب ما
گردون کر و لال است زبان طلب ما
۲
ما همره بختیم و تو همسایه خورشید
ساکن نتوان کرد به کافور، تب ما
۳
با عشق چه سازد خنکیهای تو زاهد؟
ای زلف، مزن بیهده پهلو به شب ما
۴
ای عقل فرومایه، به اندازه قدم نه
ما بندهٔ عشقیم، نگهدار ادب ما
۵
خورشید حزین آینه در ابر نهان کرد
از خیرگی دیدهٔ حیرت نسب ما
نظرات
علیرضا بدیع