حزین لاهیجی
شمارهٔ ۴۶
۱
تا شفقی کرده ای رخ نمکین را
گل عرق آلود شرم کرده جبین را
۲
وحشت دلهای آرمیده عجب نیست
غمزهٔ صید افکنت گشاده کمین را
۳
کرده خرابات، چشم باده پرستت
خاطر پاک هزار گوشه نشین را
۴
عرش برین شد زمین،که رفعت کویت
قاعده بر هم زد، آسمان و زمین را
۵
من چه حریفم که ازتطاول زلفت
متقیان باختند ملت و دین را
۶
دل نشود چون ز تاب رشک گزیده؟
مور خط افتاده آن لب شکرین را
۷
در صف بزم تو نیست حاجت مطرب
زمزمه گرم است ناله های حزین را
نظرات