حزین لاهیجی
شمارهٔ ۴۷۷
۱
خوشا روزی که تیرت، پی به جان مستمند آرد
شبیخونی نگاهت برسربخت نژند آرد
۲
شب بختم چو شمع ازداغ عشقت صبح محشرشد
چها تا برسرمن طالع فیروزمند آرد
۳
به این آشفته حالیهای خود امّیدها دارم
پریشان طره ای شاید دلم را درکمند آرد
۴
به فرمان عشق آتش دست را درگرمی بزمت
پی دفع گزند، از دانهٔ دل‌ها سپند آرد
۵
شب هجران سپاه درد را شور حزین تو
درفش کاویان از نالهٔ مشکین پرند آرد
نظرات
مهدی میری