حزین لاهیجی
شمارهٔ ۵۳۷
۱
بی تو در پیرهن نامیه، خار است بهار
چشم مخمور تو را گرد و غبار است بهار
۲
به تمنّای تو ای نسترن آرای بهشت
پای تا سر همه آغوش و کنار است بهار
۳
بس که دنبال تو ای سرو خرامان گشتهست
پایش از شبنم گل آبله دار است بهار
۴
رنگ ازو، بوی از او، حسن و لطافت همه او
بیخود از جلوه ی آن لاله عذار است بهار
۵
تکیه بر بستر نسرین و سمن نتواند
بس که از دست غمت زار و نزار است بهار
۶
آن قدر نیست که گل ساغر می را بکشد
حیف و صد حیف که بی صبر و قرار است بهار
۷
سرو رعنای مرا حلّه طراز است چمن
ماه زیبای مرا آینه دار است بهار
۸
غنچه در پوست نگنجید ز تأثیر نسیم
زاهد از خرقه برون آی، بهار است بهار
۹
شعله خوی تو حزین آفت گلزار نگشت
جگرش داغ از آن لاله عذار است بهار
تصاویر و صوت
نظرات