حزین لاهیجی
شمارهٔ ۱۹۶
۱
گرچه در بزم جهان، گردن میناست بلند
یک سر و گردن از او نشئه صهباست بلند
۲
می کند سلسلهٔ شور جهان کوتاهی
بس که آوازهٔ آن زلف چلیپاست بلند
۳
فیض تشریف جنون بر قد رسوایی ما
کوتهی تا نکند دامن صحراست بلند
۴
برسر منصب پروانگیت در محفل
شمع را تا به سحر گردن دعواست بلند
نظرات