حزین لاهیجی
شمارهٔ ۲۹ - در تاریخ فوت اسوهٔ عارفان میر محمّد تقی رضوی خراسانی
۱
تا ز عالم فانی، عارف زمان رفته
از تن جهان گویی، عمر جاودان رفته
۲
هر که پیشوا دارد، نور شمع ایمان را
بر سرای ظلمانی، آستین فشان رفته
۳
بهر سال تاریخش، خامه ام نشان می جست
دل به خون تپید و گفت: دانش از میان رفته
نظرات