حزین لاهیجی
بخش ۲۴ - حکایت
۱
به معروف کرخی، یکی داد پند
که با رشته انبان جو را ببند
۲
که حالی برآیند موران ازا خاک
نمایند انبانت از دانه پاک
۳
برآشفت معروف فرخنده خوی
که اینگونه ناسخته دیگر مگوی
۴
بپرور ضعیفان رنجور را
چه بندی ره روزی مور را
۵
جوانمردی آموز، ای تنگدل
جفا بر ضعیفان کند سنگدل
۶
چرا دانه از مور داری دریغ؟
نداری مگر شرم از ابر و میغ؟
۷
ندانی به این حرص و بخل قوی
که فردا تو خود رزق موران شوی؟
۸
مکن نخل انصاف از بیخ و بن
اگر خدمتی می توانی بکن
نظرات