حزین لاهیجی
بخش ۲۲
۱
اشرف و احسن صحف، قرآن
می نماید ادای حق بیان
۲
ما نماینده ایم، اسما را
همه ذات و صفات اشیا را
۳
از تقیّد گرفته تا اطلاق
در مزایای انفس و آفاق
۴
تا شود روشن این که آنچه عیان
شده در دیده های دیده وران
۵
ذات حق است در مظاهر خویش
جلوه فرمای نور باهر خویش
۶
شاهد نور، نور بس باشد
دیده را این ظهور بس باشد
۷
چون دمید آفتاب، شک چه بود؟
زر خورشید را محک چه بود؟
۸
او شناسندهٔ عیار خود است
این انها کار کسی ست، کار خود است
۹
لیک از آنجا که شد احاطه مناط
چاره نبود محیط را ز محاط
۱۰
جز بدینسان، لقای اوست محال
ذاتش از این و آن بود متعال
۱۱
گفته زین رو، که هر طرف به نگاه
قد تولّوا فَثَّمَ وَجهُ الله
نظرات