هلالی جغتایی
شمارهٔ ۱۰۶
۱
نمی توان بتو شرح بلای هجران کرد
فتاده ام ببلایی، که شرح نتوان کرد
۲
ز روزگار مرا خود همیشه دردی بود
غم تو آمد و آن را هزار چندان کرد
۳
بلای هجر تو مشکل بود، خوش آن بیدل
که مرد پیش تو و کار بر خود آسان کرد
۴
خیال کشتن من داشت وه! چه شد یارب؟
کدام سنگدل آن شوخ را پشیمان کرد؟
۵
جراحت دل ما بر طبیب ظاهر نیست
که تیر غمزه او هر چه کرد پنهان کرد
۶
نیافت لذت ارباب ذوق، بی دردی
که قدر درد ندانست و فکر درمان کرد
۷
هلالی، از دل مجروح من چه می پرسی؟
خرابه ای که تو دیدی فراق ویران کرد
نظرات
علیرضا رفعتی