هلالی جغتایی
شمارهٔ ۳۸۹
۱
دوشینه کجا رفتی و مهمان که بودی؟
دل بی تو بجان بود، تو جانان که بودی؟
۲
این غصه مرا کشت که: غمخوار که گشتی؟
وین درد مرا سوخت که: درمان که بودی؟
۳
با خال سیه مردم چشم که شدی باز؟
با روی چو مه شمع شبستان که بودی؟
۴
ای دولت بیدار، بپهلوی که خفتی؟
وی بخت گریزنده، بفرمان که بودی؟
۵
شوری بدل سوخته افتاد، بفرما:
امشب نمک سینه بریان که بودی؟
۶
من با دل آشفته چه دانم که: تو امشب
جمعیت احوال پریشان که بودی؟
۷
دور از تو سیه بود شب تار هلالی
ای ماه، تو خورشید درخشان که بودی؟
تصاویر و صوت
نظرات
بهرام مشهور
محمد صفاییان
محمد صفاییان