حسین خوارزمی
شمارهٔ ۱۲۹
۱
عید است و موسم گل و هنگام طرف باغ
لیکن مراست در دل غمگین چو لاله داغ
۲
ساقی اهل عشق فروغی ز باده کو
تا لحظه ای ز هستی خویشم دهد فراغ
۳
با عقل سوی دوست کسی ره نمیبرد
خورشید را بشب نتوان یافت با چراغ
۴
از کوی دوست میرسی ای باد مشگبوی
کز رهگذار تست مرا عنبرین دماغ
۵
در ناله است بلبل و نرگس گشاده چشم
تا کی خرامی ای گل سیراب سوی باغ
۶
دل بی تو سوخت چاره کارش ز کار تست
حاکم توئی و نیست بر این خسته جز بلاغ
۷
شعرت غذای طوطی روح است ای حسین
بشناس قدر طعمه طوطی مده بزاغ
نظرات