حسین خوارزمی
شمارهٔ ۱۶۴
۱
گرچه از دست غمت حال پریشان دارم
نکنم ترک غم عشق تو تا جان دارم
۲
جان چه باشد که از او دل نتوانم برداشت
من که در سر هوس صحبت جانان دارم
۳
از مقیمان مقام سر کویت چو شدم
کافرم گر هوس روضه رضوان دارم
۴
این همه شور من از شکر شیرین تو است
وین همه گریه از آن پسته خندان دارم
۵
بادم سرد و رخ زرد و دل غم پرورد
نتوانم که دمی درد تو پنهان دارم
۶
ماجرای دل من دیده بمردم بنمود
زان شکایت همه از دیده گریان دارم
۷
از خیالت شب دوشینه شکایت کردم
که طبیبی ز تو من حال پریشان دارم
۸
بکرشمه نظری کرد بسوی من و گفت
تو کدامی که چو تو خسته فراوان دارم
۹
روی بنما و بدان قامت رعنا بخرام
که هوای سمن و سرو خرامان دارم
۱۰
کم مبادا نفسی درد تو از جان حسین
که من خسته هم از درد تو درمان دارم
نظرات