حسین خوارزمی
شمارهٔ ۱۷۸
۱
با درد غم عشق تو درمان نشناسم
آشفته یارم سر و سامان نشناسم
۲
جان و دل من سوخته آتش عشق است
من سوخته دل روضه رضوان نشناسم
۳
من طوطی شکر شکن مجلس انسم
بلبل چو نیم باغ و گلستان نشناسم
۴
شادی طلبان از غم جانان بگریزند
من شادی جان جز غم جانان نشناسم
۵
پروانه صفت سوختن طایر جان را
چون عارض تو شمع شبستان نشناسم
۶
عمریست که در روضه جان ایگل خندان
جز قامت تو سرو خرامان نشناسم
۷
جز موی سمن سای تو در روی دلارام
اندر شب تیره مه تابان نشناسم
۸
عشقست کز او زنده جاوید شود جان
جز عشق دگر چشمه حیوان نشناسم
۹
گفتی که حسین از همه کس سینه بپرداز
والله که در او غیر تو ای جان نشناسم
نظرات