حسین خوارزمی

شمارهٔ ۱۸۲

دو چشم کز هوس روی دوست تر داریم

اگر ز گریه شود چشمه دوستتر داریم

بهیچ باب از این در طریق رفتن نیست

کجا رویم از این در کدام در داریم

ببوستان رضایت شکفته همچو گلیم

چو لاله گرچه بسی داغ بر جگر داریم

اگر تو نیش زنی همچو شهد نوش کنیم

که از جراحت تو راحت جگر داریم

در آتشیم ز دست غمت ولیک خوشیم

که از حلاوت غمهای تو خبر داریم

صفا نماند بعالم بیا که از سر صدق

دل از تعلق آن تیره خاک برداریم

وداع همنفسان کن حسین و رخت ببند

که رفت قافله ما هم سر سفر داریم