حسین خوارزمی
شمارهٔ ۲۲۱
۱
باز این چه فتنه است که آغاز کرده ای
با عاشقان خویش مگر راز کرده ای
۲
با جغد و با عقاب چرا همنفس شدی
از آشیان قدس چو پرواز کرده ای
۳
مرغ دلم ز قید هوا رسته بود لیک
صیدش تو شاهباز چو شهباز کرده ای
۴
چشم کسی ندید چنین فتنه ها که تو
با چشم شوخ و غمزه غماز کرده ای
۵
بر رخ کشیده پرده مه و مهر از حیا
هر دم که پرده از رخ خود باز کرده ای
۶
آوازه جمال تو بگرفت شرق و غرب
وانگاه صید خلق بآواز کرده ای
۷
جان حسینی و دل عشاق برده ای
تا در حصار نغمه شهناز کرده ای
نظرات