حسین خوارزمی
شمارهٔ ۲۳۰
۱
ای که در اقلیم دل‌ها حاکم و سلطان توئی
جمله عالم یک تن تنها و در وی جان توئی
۲
از که جویم انس دل چون مونس جان یاد تست
با که گویم درد خود هم غایت درمان توئی
۳
گر لب از گفتار بندم هم توئی اندیشه ام
ور بنالم از فراقت همدم افغان توئی
۴
پرده ها انگیختی بر خلق بهر احتجاب
در پس هر پرده دیدم شاهد پنهان توئی
۵
قدرتت چوگان و عالم گوی و میدان لامکان
فارس چابک سوار شاهد میدان توئی
۶
آن و این گفتن مرا عمری حجاب راه بود
چون گشادی چشم من دیدم که این و آن توئی
۷
گرچه ویران شد دل عاشق ز دردت باک نیست
گنج پنهان چون در آن کنج دل پنهان توئی
۸
عاشق و معشوق را ای عشق با تو کار نیست
ناله یعقوب و حسن یوسف کنعان توئی
۹
جان رنجور حسین از تو شفا دارد امید
ای خدایی که مفرح‌بخش رنجوران توئی
نظرات