حسین خوارزمی

شمارهٔ ۲۴۳

ای کاشکی غم تو نصیب دلم شدی

تا با غم تو خاطر خود شاد کردمی

خسرو نیم که بر لب شیرین طمع کنم

باری همان وظیفه فرهاد کردمی

آن شد که در مقابل رخسار و قامتت

وصف لطافت گل و شمشاد کردمی

گر با دلم خیال تو میساخت پیش از این

والله که از وصال تو کی یاد کردمی

با من اگر جنایت عشقت قرین شدی

دل را ز قید عقل خود آزاد کردمی

همچون حسین نامه هستی دریدمی

آنگاه درس عشق تو بنیاد کردمی