حسین خوارزمی
شمارهٔ ۶۴
۱
چو اهل دل بطواف تو عزم ره سازند
براق عشق ز میدان جان برون تازند
۲
چو بر بساط نشینند پاکبازانت
بضربه ای دو جهان را تمام دربازند
۳
ببوی چون تو گلی بلبلان چو سرمستند
بسوی گلشن جنت نظر نیندازند
۴
ملک بغاشیه داری خویش نپسندند
چو بر فلک علم عشق تو برافرازند
۵
حذر ز آتش دوزخ نباشد ایشانرا
که سال‌هاست که با سوز عشق می‌سازند
۶
ز شاهی دو جهان چون حسین آزادند
ولی به بندگی درگه تو می‌نازند
نظرات