حسین خوارزمی

شمارهٔ ۹۶

۱

چون شب و روز مرا از تو عنایت باشد

من و ترک غم عشق این چه حکایت باشد

۲

چون ز سر تا بقدم لطفی و جانی و کرم

حاش لله که مرا از تو شکایت باشد

۳

طالب وصل نیم بنده فرمان توام

بنده را بندگی شاه کفایت باشد

۴

فتنه آموخت بدآموز ولی معلوم است

کآخر فتنه او تا بچه غایت باشد

۵

عالمی گر شودم دشمن از آن باکی نیست

گرم از لطف تو ای دوست حمایت باشد

۶

حال ملک دل من چیست تو هم میدانی

زانکه شه با خبر از حال ولایت باشد

۷

آن کریمی که تو از غایت لطف و کرمت

پیش تو ذکر گنه نیز جنایت باشد

۸

اگر از مصحف حسنت ورقی شرح دهم

سوره یوسف از آن یک دو سه آیت باشد

۹

مونس جان حسین است جفا و ستمت

که ز تو جور و جفا لطف و عنایت باشد