جهان ملک خاتون
شمارهٔ ۱۳۳۱
۱
چرا جانا به دردم شاد باشی
چرا راضی بدین بیداد باشی
۲
نگارا چون ز جانت بنده گشتم
چو سرو از ما چرا آزاد باشی
۳
بنفشه وار در پایت فتادم
که تا در باغ چون شمشاد باشی
۴
دلا تا کی ز جور آن ستمگر
چنین با ناله و فریاد باشی
۵
به هر عمری گرم یادم نیاری
مرا همچون نفس در یاد باشی
۶
به دل گفتم رسم در دوست گفتا
کجا در وی رسی گر باد باشی
تصاویر و صوت
نظرات