جهان ملک خاتون

شمارهٔ ۱۴۵

سر به سر کار جهان گر تو بدانی هیچست

به همه کار جهان چون نگرانی هیچست

در دل تو اثر مهر و وفا می باید

ور نه ای دوست مرا یار زبانی هیچست

راز سربسته ی ما را مگشا پیش صبا

زآنکه چون باد صبا پرده درانی هیچست

نیک و بد پیش تو جانا همه یکسان گذرد

چون نکویی ز بدی باز ندانی هیچست

بنده باید که زجان بنده ی ما می باشد

ورنه پیش عقلا بنده ی نانی هیچست

عهد بستی که نگردی به سر از کوی وفا

دل ما گر تو کنون در غم جانی هیچست

به جهان دل منه ای عاقل اگر هش داری

که غم و شادی دوزان چو تو دانی هیچست