جهان ملک خاتون
شمارهٔ ۳۹۹
۱
از کجا آمد این مبارک باد
که جهانی فدای جانش باد
۲
بوی زلف نگارم آوردست
کرد از این بوی خوش جهانی شاد
۳
جان ما تازه گشت از این نکهت
کرد جان و دلم ز غم آزاد
۴
جان شیرین کنیم از غم او
ای عزیزان و هرچه باداباد
۵
یار مه روی را وفا نبود
یارب این رسم در جهان که نهاد
۶
در زبانش جفا و دل بی مهر
حاصلش چیست عشق بی بنیاد
۷
بنده ی قامتش ز جان گشتم
تا بدیدم قدی چو سرو آزاد
نظرات