جهان ملک خاتون
شمارهٔ ۷۳۶
۱
فراقت بر دلم بار آورد بار
گل بختم همه خار آورد خار
۲
چو زلف سرکشش شوریده حالم
چرا پیوند ما را بشکند یار
۳
مرا بر دل بسی بُد بار ایام
منه بر دل مرا هجران به سر بار
۴
بگو کز گلشن وصلت نگارا
نصیب من چرا باشد همه خار
۵
مکن زین بیش بر من جور و خواری
برو شرمی بدار آخر ز دادار
۶
وفا و مردمی در پای بردی
نگه دار عهد ما باری به یاد آر
۷
دلم بردی و بشکستی چو زلفت
چو دل بردی ز ما نیکش نگه دار
۸
ز دست روز هجرانت دلم را
مدارش همچو زلف خود نگونسار
۹
به بازار غم عشقت گذشتم
شدم از جان و دل او را خریدار
۱۰
جهان را رونقی چندان نباشد
از این بهتر بدارش ای جهاندار
نظرات