جهان ملک خاتون

شمارهٔ ۸۰۳

۱

صبا برو ز بر من مقام یار بپرس

به لطف مسکن و مأوای آن نگار بپرس

۲

چو در رسی به بساط شریف او ز منش

زمین ببوس و پسش نیک بی شمار بپرس

۳

بگو که حال من از جور دشمنان زارست

دمی ز حال دل زار دوستدار بپرس

۴

دلم به خار فراق رخت خراشیدست

ز باد حال من خوار دل فگار بپرس

۵

گرت ز من نکند حال زار من باور

تو حال زار من از جور روزگار بپرس

۶

چو روزگار برآشفت زلف تو با ما

به چشم تو که از آن زلف تابدار بپرس

۷

به بوستان وصالش چو بگذری زنهار

اگر به گل نرسی حال من ز خار بپرس

۸

چو اندرون دل من ز جور او ریشست

ز حال ناله ی زارم تو زینهار بپرس

۹

اگر بنفشه زلفش ببینی اندر باغ

بنفشه را ز من خوار سوگوار بپرس

۱۰

وگر به نرگس تر بگذری میان چمن

امانتت که از آن چشم پرخمار بپرس

۱۱

وگر به قامت سرو چمن درآویزی

ز قد نارون یار غمگسار بپرس