جهان ملک خاتون
شمارهٔ ۹۵۵
۱
باد صبا خدا را بگذر سوی نگارم
عمری بگو به سختی در هجر می گذارم
۲
گر باز حال زارم پرسد ز تو خدا را
با او بگو که تا کی داری در انتظارم
۳
فریاد من به کیوان برشد ز دست هجرت
رحمی بکن به حالم زان رو که سخت زارم
۴
صبرم نماند باری در هجر تو از این بیش
چون چشم زخم جانا از خود جدا ندارم
۵
تو سرو جان مایی بادا فدا جهانت
کز آتش فراقت چون خاک ره گذارم
۶
گرچه عزیز مصری بنگر به حال یوسف
بودم عزیز دلها جانا مدار خوارم
۷
گر جان ز بنده خواهی خیل خیال بفرست
ای نور دیده تا جان در دم بدو سپارم
نظرات