جهان ملک خاتون
شمارهٔ ۹۵۶
۱
نگارا از فراقت سخت زارم
به سختی روزگاری می گذارم
۲
نه خور دارم نه خواب از عشق رویت
چو زلف تو پریشان روزگارم
۳
چو ابروی توأم پیوسته در خم
چو چشمان تو در عین خمارم
۴
ز خاک کوی هجران آخر ای جان
نشانی تا به کی در دل غبارم
۵
به بوی آنکه بر من رحمت آری
نشسته منتظر بر ره گذارم
۶
نکردی هیچ رحمت بر دل من
از آن بی رحمتی بس شرمسارم
۷
ببردی آب روی من به یکبار
چرا کردی چو خاک راه خوارم
۸
مکن زین بیش بر من جور و خواری
مبر یکباره جانا اعتبارم
۹
میان وادی جان رمیده
بجز تخم غم مهرت چه کارم
۱۰
جهان را اختیاری نیست یارا
به دست باد دادم اختیارم
نظرات