جهان ملک خاتون
شمارهٔ ۹۷۲
۱
در عشق تو جز رنگ رخ زرد ندارم
جز آه جگرسوز و دم سرد ندارم
۲
درد غم هجران تو بر جان جهانست
بخشای که من طاقت این درد ندارم
۳
بنواز به وصلم شبکی ای بت مه روی
زین بیش غم هجر تو در خورد ندارم
۴
چشم تو بدزدید دل از دستم و خون کرد
من چاره این درد جهان گرد ندارم
۵
بر دامنش ار هست غباری ز وجودم
باری به دل از ره گذرش گرد ندارم
۶
چون سوسن اگر جمله زبانم به ثنایت
دانی که جز این هیچ دگر درد ندارم
۷
در باغ جهان گر نه رخ و قد تو باشد
من میل به سرو چمن و ورد ندارم
نظرات