جهان ملک خاتون
شمارهٔ ۱
۱
با ندیمان خوش و صحبت یاران لطیف
خوش بود دامن صحرا و دف و چنگ و رباب
۲
به وصال خودم ار یار دمی بنوازد
کنم از آتش سینه جگر خویش کباب
نظرات