جهان ملک خاتون
شمارهٔ ۵
۱
اگرچه یار تواند به سوی خسته نظر
ز روی لطف فکندن ولی نمی فکند
۲
چرا همیشه دل دشمنان کند خرم
چرا مدام دل دوستان خود شکند
۳
مکن مکن که ز باغ دل وفاداران
کسی درخت محبّت ز بیخ برنکند
نظرات