جهان ملک خاتون
شمارهٔ ۹
۱
کردست مرا بی سر و بی سامان بخت
یارب که مباد هیچکس ویران بخت
۲
من زار همی گریم و خوش می گویم
ای همنفسان دریغ آن سلطان بخت
نظرات