جهان ملک خاتون
شمارهٔ ۱۱۵
۱
چون ماه رخش تمام پیراسته شد
خلقش به جهان ز جان و دل خواسته شد
۲
چون وسمه بر ابروان دلبند نهاد
گل بود به سبزه نیز آراسته شد
نظرات