جهان ملک خاتون
شمارهٔ ۱۱۹
۱
ای همّت من درخور بالات بلند
در بر رخ دوستان ازین بیش مبند
۲
تا چند کنی جور و جفا بر جانم
هرگز که کند ز دوستان جور پسند
نظرات