جهان ملک خاتون
شمارهٔ ۱۲۴
۱
حسن تو حسد بر مه و پروین افکند
شوری به جهان زان لب شیرین افکند
۲
عطر خوش دلفریبت ای دوست چو اشک
از دیده چرا بنده دیرین افکند
نظرات