جهان ملک خاتون
شمارهٔ ۱۵۴
۱
آن باد بهار بین که برخاست دگر
وز نو چمن جهان بیاراست دگر
۲
اندر چمن گل چو نظر می کردم
در چهره او چو نور پیداست دگر
نظرات