جهان ملک خاتون
شمارهٔ ۱۷۲
۱
ای دل تو به درد یار هجران می کش
زهر آب ز جام نامرادی می چش
۲
تا همچو خردمند چرا گوشه فقر
بر خود نگرفتی که نشینی دلخوش
نظرات