جهان ملک خاتون
شمارهٔ ۱۷۳
۱
گل کیست به نزد عارض چون سمنش
گر لاف زند برون کنم از چمنش
۲
گر پیش لبش غنچه دهن بگشاید
چون باد بیایم و بدرّم دهنش
نظرات