جهان ملک خاتون
شمارهٔ ۱۷۷
۱
زردم ز فراق روی دلدار چو شمع
تا کی بودم دیده خونبار چو شمع
۲
تو خفته و من خراب و گریان همه شب
تا صبح به بالین تو بیدار چو شمع
نظرات