جهان ملک خاتون
شمارهٔ ۱۸۲
۱
در باغ برهنه گشتی ای شاهد شنگ
رفت از رخ گل ز شرم اندام تو رنگ
۲
اندام تو چون آب حیاتست و دلت
در سینه سیمین تو پیداست چو سنگ
نظرات