جهان ملک خاتون
شمارهٔ ۱۸۴
۱
پا بسته ابروت شدم همچو هلال
در دیده نشد هنوز آن حسن و جمال
۲
تا چند به نوک غمزه خونم ریزی
ای دوست که کرد خون ما بر تو حلال
نظرات