جهان ملک خاتون
شمارهٔ ۱۹۲
۱
در صبحدمی که خوش سراید بلبل
در باغ فتد ز عشق رویش غلغل
۲
گفتا چه کنم ناله ز جان گر نکنم
در عشق رخ گلی و گفتم مل مل
نظرات