جهان ملک خاتون
شمارهٔ ۱۹۵
۱
بلبل که تو از جان شده ای ناظر گل
گل می رود از باغ تو شو حاضر گل
۲
در اوّل گل چو خوش بود حال جهان
هرچند که خوش نیست مرا آخر گل
نظرات