جهان ملک خاتون
شمارهٔ ۱۹۶
۱
وقتست که بر سرم کنی باران گل
زیرا که ز باغ رو کند پنهان گل
۲
آمد به جهان باغ تا عیش کند
کوتاهی عمر دید و شد گریان گل
نظرات