جهان ملک خاتون
شمارهٔ ۲۰۳
۱
در باغ رخ تو گل به بار است مدام
و آن نرگس مست پر خمارست مدام
۲
این تازه گل طبع من از جور فلک
دریاب که هم صحبت خارست مدام
نظرات