جهان ملک خاتون
شمارهٔ ۲۰۵
۱
دل را به سر زلف تو آویخته ام
جان را به نثار مقدمت ریخته ام
۲
از آتش و باد عشقت آب رخ خویش
با خاک درت روان برآمیخته ام
نظرات